Maxim Efimov is een erkend politiek vluchteling die sinds 2012 op de Russische Federale lijst van gezochte extremisten en terroristen staat. Hij verblijft de eerste zes maanden van 2015 in de PEN-flat in Antwerpen op uitnodiging van PEN Vlaanderen en is beschikbaar voor interviews en reportages. 

Biografie
Maxim Efimov (1978) is afkomstig uit de Russische deelrepubliek Karelia. Hij specialiseerde zich op de Universiteit van Petrozavodsk in Russische taal en literatuur. Hij is journalist, blogger en mensenrechtenactivist met bijzondere aandacht voor jeugd- en genderissues. Hij was de eerste erkende dienstweigeraar in Karelia, een ongeziene daad van pacifisme die hem problemen met de autoriteiten opleverde. In 2000 richtte hij de Karelische Youth Human Rights Group (YHRG) op, die begin 2015 door de officiële instanties werd opgeheven wegens vermeende schuld aan extremistische activiteiten. YHRG geeft o.m. gratis juridisch advies aan jongeren.

Efimov is het voormalige hoofd van de lokale Amnesty International afdeling in Karelia en van het Karelische Youth Anti-Fascist Center. Hij is oprichter en hoofdredacteur van het antifascistische mensenrechtenmagazine Zero Hour (sinds 2003). In 2000 stond hij aan het hoofd van het lokale partijkantoor van Yury Ilyich Skuratov, fervent corruptiebestrijder in Rusland en dat jaar presidentskandidaat.

Efimov publiceerde brochures over LGBT-rechten en hedendaags racisme. Hij vocht tegen corruptie, misbruik van publieke fondsen en de macht van de inlichtingendiensten. Meer dan eens probeerde men hem voor de rechtbank te dagen omwille van zijn mensenrechtenactiviteiten. Bij agressie tegen hem verloor hij bijna een oog, hij werd van de universiteit gebannen en had grote problemen bij het vinden van een job.

In 2012 werd Efimov voor de rechtbank gedaagd voor het bekritiseren van de Russisch-orthodoxe kerk in zijn uit 160 woorden bestaande artikel ‘Karelia is tired of priests’ (zie onderaan). Er volgde een intimidatiecampagne, met onder meer een nachtelijk doorzoeken van zijn appartement, en een verplicht psychologisch onderzoek. Enkele maanden later ontvluchtte Efimov Rusland nadat de Kerk en de Federale Veiligheidsdiensten (FSB) ermee hadden gedreigd hem op te sluiten en te laten behandelen in een psychiatrische instelling. Sinds mei 2012 is Efimov een erkend politiek vluchteling in Estland. Zijn naam staat tot vandaag op de Russische federale lijst van gezochte extremisten en terroristen.

Publicaties
Efimov schreef een boek tegen homofobie en een geschiedenis van gevangen genomen Sovjetdissidenten. Hij gaf het magazine Democracy – is my choice uit.

In de PEN-flat werkt hij aan verschillende projecten. Zo schrijft hij een boek over zijn vervolging door de Russische autoriteiten. Een tweede boek wil hij wijden aan de activiteiten van zijn Youth Human Rights Group. In een derde boek brengt hij zijn interviews en reisindrukken van de laatste jaren in kaart. Ook werkt hij aan zijn autobiografie: “Let’s start with the fact that my mother was told that she could not have children. But then I was born! At the age of 4 I almost killed a Jew, but then he helped me to survive the tough years. I could have made a career in science, work for the government, have a good salary, high social status, but I preferred to protect human rights and the fight against the regime. And so I lost everything. I have no salary, no job, no money, no country, no family.” Verder werkt Efimov aan een ‘Antwerps dagboek van een schrijver’. En tenslotte wil hij graag een komisch boek uitgeven over humor in de islam.

Als blogger nam hij (video-)interviews af met o.a. Boris Nemtsov en Garry Kasparov, naast andere leiders van de oppositie in Rusland. Recent interviewde hij nog de Oekraïense ex-president  Viktor Yuschenko.

Prijzen

• Efimov was genomineerd voor de Bobs – Best of online activism (2013), zie http://thebobs.com/english/category/2013/reporters-without-borders-award-2013/?s=efimov
• In 2004 was hij winnaar van de advertentiewedstrijd ‘The best regional project on the topic of tolerant relations cultivation by the means of Internet’, uitgeschreven door het Russische Ministerie van Onderwijs en Wetenschap. 
• In 2006 was hij de winnaar van de regionale perswedstrijd ‘Without discord and enmity’, nominatie voor ‘Against xenophobia and Anti-Semitism’

Links

• http://maxim-efimov.livejournal.com/ (Efimovs blog)
• https://www.youtube.com/user/YHRGKarelia (Efimovs YouTube-kanaal met interviews)
• http://right.karelia.ru/ (Youth Human Rights Group Karelia)
• https://www.opendemocracy.net/od-russia/maxim-yefimov/why-i-fled-russia (Efimovs levensverhaal)

Het gewraakte artikel: ‘Karelia is tired of priests’
“The anti-clerical sentiments have increased in the capital of Karelia. No wonder at all. The intellectual part of the society understands that the Church is a ruling party also. The Russian Orthodox Church as well as United Russia is fooling people , telling tales about our well-being, while grabbing people’s money. Total corruption, oligarchy and the absolute power of the security services are directly related to the revival of the Russian Orthodox Church (ROC). The budget money, which is not enough to cover up the most necessary needs, are used to build temples in Karelia. The ROC gets permission to use kindergarten buildings, while there are not enough kindergartens to meet demand. Costumed bearded men, who are the modern secretaries for ideology, have flooded the television screens. The priests discuss everything, they may talk about the wide range of issues covering topics from the sewage to modernization. All mentioned above makes sane people experience an involuntary gagging. Being unable to influence the dominance of “popography”, such individuals express their attitude to the provincial officials of the ROC through inscriptions on the walls of buildings, where these Orthodox spawn hangs out. Writings such as «Pay and pray» or «Christ is dead» may be seen on the walls of the Orthodox Centre in Petrozavodsk, located in the building of the former kindergarten, Lyzhnaya Str 4.” (Karelian branch of Youth Human Rights Group)