Elke dag leest u een van de negen teksten van Turkse auteurs over ‘Het Turkije waar ik van houd’. Sinds de mislukte staatsgreep in Turkije een jaar geleden is de vrijheid van meningsuiting in Turkije ernstig in gevaar. PEN Vlaanderen focust dit jaar dan ook op Turkije met het project ‘Een meervoud aan stemmen voor Turkije.’ Vandaag leest u de tekst van Burhan Sönmez.

Een lied in de wind – Burhan Sönmez

Thuis is waar je herinneringen zijn gegroeid. Het is een vrucht, zoet en bitter tegelijk, die je kan achterlaten, maar haar smaak blijft je altijd bij. Jaren gaan voorbij als een zachte bries, met de tijd voel je ze afkoelen, en dan verandert ze in bijtende vrieskou. Sommigen noemen het een barre oorlogsstorm, anderen noemen het de innerlijke afgrond van de mensheid.

Herinner je je moeder en vader, vaal wordende bladeren van een boom zijn ze. De wind rukt aan ze. Ze zingen een lied van verlangen in de wind, vermengd met dromen en melancholie, een lied dat over verre zeeën moet worden gedragen.

Als je dan aan het einde van een lange odyssee weer thuiskomt, ruik je datzelfde zoete en bittere. De zon komt iedere ochtend op met hoop, en gaat iedere avond onder, moe van het lijden. Is dit het lot?

De duivel regeert met de woorden van engelen, wreedheid heerst met het masker van vrijheid. Dood wordt verheerlijkt als overwinning, leugen geëerd als waarheid. Al lang zijn de vruchtbare velden bedekt met doornen.

Te midden van die velden herinner je je de smaak van een vrucht, diep in je geheugen geworteld. Opnieuw en opnieuw. Thuis, die verdoemde lucht, is tegelijk zo mooi, als een naakt lichaam in de schaduw.

Burhan Sönmez is schrijver. Hij schreef drie romans die verschillende prijzen wonnen. Zijn werk werd vertaald in meer dan dertig talen, waaronder het Frans en het Duits. Burhan werd geboren in Turkije en spreekt Turks en Koerdisch. Hij werkte als advocaat in Istanbul. Om politieke redenen verhuisde hij naar Groot-Brittannië. Hij leefde daar voor meer dan tien jaar in ballingschap. Nu leeft hij in Cambridge en in Istanbul. Hij schreef voor verschillende kranten zoals The Guardian, Der Spiegel, Die Zeit en La Repubblica. Hij doceert literatuur aan de universiteit van METU. Hij is bestuurslid van PEN International.

Vertaling van ‘A song in the wind’ door Isabelle Rossaert