Elke dag leest u een van de negen teksten van Turkse auteurs over ‘Het Turkije waar ik van houd’. Sinds de mislukte staatsgreep in Turkije een jaar geleden is de vrijheid van meningsuiting in Turkije ernstig in gevaar. PEN Vlaanderen focust dit jaar dan ook op Turkije met het project ‘Een meervoud aan stemmen voor Turkije.’ Vandaag leest u de tekst van Kader Sevinç..
Turkije: het andere Europa en de ferme arbeiders van het verzet – Kader Sevinç
Turkije is de naam van het wonder dat mij nu de kans geeft mijn land en, via mijn dichtregels, ook mijn taal in het buitenland te vertegenwoordigen, terwijl ik, als dochter van een politieke gevangene die niet eens zo lang geleden, tijdens de coup van 1980, voor zijn kritische stem tot de doodstraf werd veroordeeld, ben opgegroeid in ballingschap. Wij zijn de mensen van het gebied waar het aloude verhaal wordt verteld, een verhaal waar weemoed, hoop, verdriet en vrolijkheid in elkaar overlopen. Voor u zijn wij ´de andere Europeanen´, frèle door weemoed en door hartstocht.
We zitten al een hele tijd in een donkere tunnel. De pijnlijke herinnering aan Europa, dat aan het begin van de eenentwintigste eeuw haar geheugen is kwijtgeraakt, dat haar ogen en oren voor democraten in Turkije gesloten houdt, ligt nog vers in het geheugen. ´Zo gaan vrijheid en democratie met een stormachtig applaus ten onder´, zoals het in Star Wars heet.
Zelfs al zou Europa nu de ogen en oren openen, dan nog zijn we vlakbij het donkerste punt in de tunnel. Rechten die zijn afgepakt, het geweld van onderdrukking, onrechtvaardigheid, wreedheid, ze houden het leven gegijzeld.
In dat pikkedonker lukt het Europa niet om ´de andere Europeanen´ te omarmen, daarvoor ontberen haar armen de kracht. Het Europese project, het plan om Europa te verenigen, is zo´n opwindend idee, maar als gevolg van verkeerd beleid wordt het de beul van haar eigen transformerende kracht.
Pijnlijke herinneringen mogen door onze ziel snijden, het oude Anatolië, de wieg van zoveel beschavingen, heeft ons de kracht geschonken om ons te verzetten. Precies die kracht heeft geleid tot de protesten in het Gezi-park op Taksim, tot de ´Mars voor gerechtigheid´ door Kılıçdaroğlu, de partijleider van de CHP. Het gedicht Anatolië van de dichter Ahmed Arif, is onze getuige:
´Waar je ook bent,
binnen, buiten, in de klas, in de schoolbank,
stel je tegen ze teweer,
spuug ze in het gezicht, de beul,
de opportunist, de oproerkraaier, de verrader…
Houd stand met boeken
houd stand met arbeid.
Met nagels, met tanden,
met hoop en hartstocht en dromen.´
Of ik nu in Brussel in een historisch café mijn gedichten zit te schrijven, in mijn kantoor in de wijk waar de EU zetelt, internationale kringen op de hoogte breng van deze strijd om democratie, leerlingen in Anatolië vertel dat het Europese project zijn wortels heeft in de ´Lycische Unie´, de oudste bekende democratische unie ooit die daar in antieke tijden is gesticht, steeds doe ik dat vanuit dezelfde overtuiging: met het licht van onze ideeën zullen we de duisternis teniet doen. Onze kinderen zullen weer opgewekt en vol vertrouwen naar de toekomst kijken.
We zullen ons “Gebroken land” repareren, het beter maken dan het ooit is geweest. Het kwaad dat ons is overkomen, onze “nachtelijke pijn die van geen wijken weet”, zoals ik dat in mijn poëzie heb genoemd, zullen onze kinderen alleen nog kennen uit de getuigenis van onze gedichten.
Kader Sevinc is een internationale politica, dichteres en sociaal onderneemster. Ze is EU-vertegenwoordiger voor de CHP, de Turkse sociaaldemocratische partij. Ze is ook verkozen lid van de PES (Party of European Socialist).
Ze werd door het tijdschrift Diplomatic Courier en het YPFP uitgeroepen tot de meest invloedrijke jonge politieke leidster van de wereld. Ze is ook lid van de Johns Hopkins Universiteit in Baltimore.
Kader Sevinc is de bezielster van The Turkish Coffee Briefings, een debatgroep in Brussel. Zij geeft workshops ‘Smart Democracy & Smart Citizenship’. Kader Sevinc is ook lid van Passa Porta, een Brussels dichterscollectief.
Vertaling van “Türkiye: Öteki Avrupa ve adalete yürüyen direnişin ağır işçileri” door Hanneke van der Heijden, 10 juli.