Op 22 januari namen we afscheid van de vijf aftredende Antwerpse stadsdichters: Lotte dodion, Ruth Lasters, Lies Van Gasse, Cleo Klapholz en Kibi Puati Nelen én werd de nieuwe stadsdichter Esohe Weyden voorgesteld.
PEN Vlaanderen mocht de vijf aftredende dichters bedanken voor hun strijd voor het vrije woord. Een kort fragment uit de speech van onze voorzitter (voorgelezen door PEN-bestuurslid Max Greyson):
Ik herinner me nog goed toen het bericht me bereikte dat Ruth Lasters haar stadsdichterschap had neergelegd, nadat een gedicht van haar geweigerd was. Dit riep vragen op en al snel werden er vele vraagtekens geplaats bij de zogenaamde vrijheid die de dichters genoten. Was die er wel? Of was er sprake van inmenging, druk, het woord censuur viel zelfs. Even leek het of het stadsdichterschap geen toekomst meer had.
In mijn rol als ondervoorzitter van PEN Vlaanderen belde ik toen uitgebreid met elk van jullie. Soms bijna een uur heb ik geluisterd naar jullie kijk op wat er gebeurd was en vooral: jullie kijk op hoe het verder moest. Eén ding was daarbij duidelijk: jullie wilden allemaal blijven schrijven voor de stad. Een dichter dicht.
Wij vroegen een gesprek aan met de toenmalige schepen van cultuur, want wij geloven dat alles begint met dialoog. Dat gesprek had begin september 2022 plaats, en we hoopten dat er een weg voorwaarts mogelijk zou zijn voor alle partijen. Het water bleek echter te diep.
Maar jullie liefde voor het woord, het vrije woord was nog dieper en zo zijn er andere wegen gevonden om het stadsdichterschap in Antwerpen toch te redden.
Het is daarvoor dat PEN Vlaanderen jullie wil danken. Jullie hebben het vuur niet laten doven en vandaag kan de fakkel doorgegeven worden, niet enkel aan Esohe maar ook aan (hopelijk!) nog een lange reeks stadsdichters. Dank en diepe hulde daarvoor.
Alicja Gescinska, voorzitter PEN Vlaanderen
We plaatsten ook een Lege Stoel op het podium voor ons erelid Perhat Tursun.
Tot slot, een haiku geschreven voor deze gelegenheid door Max Greyson:
Vijf vingers een hand
Zing, zing, vuist vouwt zich open
wuift de stormen uit.De hand recht haar rug
Zing, zing, nieuwe adem lucht
een stad in de palm