Onze vijf PEN-ambassadeurs reizen twee jaar lang rond met een Lege Stoel om zo aandacht te vragen voor een collega die ergens ter wereld een gevangenisstraf uitzit.
De Lege Stoel is een concept van PEN International en staat symbool voor een auteur die niet aanwezig kan zijn wegens gevangenschap.
Dit zijn onze vijf PEN-ambassadeurs & hun collega’s in gevangenschap voor de periode november 2023 – november 2025. De auteurs in gevangenschap zijn allen ere-lid van PEN Vlaanderen.
Het bestuur van PEN Vlaanderen neemt op zijn beurt een lege stoel voor erelid Perhat Tursun mee op het podium.
Annemie Struyf & Mahvash Sabet
Annemarie Struyf is journaliste, schrijfster en tv-maker. Zij neemt een jaar lang een Lege Stoel voor Mahvash Sabet mee op haar lezingen.
Mavash Sabet is een Iranese leerkracht en dichteres. Op 31 juli 2022 werd ze gearresteerd door de Iraanse autoriteiten op beschuldiging van spionage. Ze werd opgesloten in de Evin-gevangenis in Teheran, waar ze eerder ook al eens een straf uitzat. Op 21 november 2022, na een oneerlijk proces dat slechts een uur duurde, veroordeelde de Revolutionaire Rechtbank in Teheran Sabet tot 10 jaar gevangenisstraf. Vanuit haar cel schrijft Sabet poëzie. Lees hier meer over Mavash Sabet.
Aya Sabi & Narges Mohammadi
Aya Sabi is auteur en columniste. Voor haar roman Half leven ontving ze de Fintro Publieksprijs. Zij neemt het ambassadeurschap voor Narges Mohammadi op zich.
Narges Mohammadi is een Iraanse schrijfster, journaliste en mensenrechtenactiviste. De afgelopen jaren werd ze meermaals gearresteerd en in de gevangenis opgesloten. In haar laatste boek, White Torture, documenteerde Mohammadi de gevangenschap van dertien vrouwen. Ze beschrijft het geweld en de miserabele leefomstandigheden in de gevangenis. In 2023 ontving ze de Nobelprijs voor de Vrede. Lees hier meer over Narges Mohammadi.
Erik Vlamink & Galal El Behairy
Erik Vlaminck is schrijver, theaterauteur en ex-voorzitter van PEN Vlaanderen. Hij combineert maatschappelijk engagement met een ijzersterke pen. Hij begint zijn lezingen met een Lege Stoel voor Galal El Behairy.
Galal El Behairy is een Egyptische dichter en schrijver. Hij werd aangehouden in maart 2018. Hij zou in zijn dichtbundel The Finest Women on Earth het Egypische leger beledigd hebben, wat in Egypte voldoende is om te worden opgesloten. Lees hier meer over Galal El Behairy.
Lize Spit & Maria Christina Garrido Rodriguez
Lize Spit is schrijfster. Haar debuut Het Smelt werd in meer dan twaalf landen vertaald. Zij neemt op haar lezingen een Lege Stoel mee voor Maria Christina Garrido Rodriguez.
Maria Christina Garrido Rodriguez is een Cubaanse dichteres en activiste. Op 11 juli 2021 protesteerde ze samen met haar zus en duizenden andere Cubanen tegen de schending van de mensenrechten in Cuba. Hoewel het om een vreedzaam protest ging, werd Rodriguez gearresteerd. Ze werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van zeven jaar wegens het verstoren van de openbare orde, beledigingen en verzet. Lees hier meer over Christina Garrido Rodriguez.
David Van Reybrouck & Ales Bialetski
David Van Reybrouck schrijft essays, proza, poëzie en theater. Hij was voorzitter van PEN Vlaanderen. David neemt het ambassadeurschap voor Ales Bialetski op zich.
Ales Bialetski is een Belarussische schrijver, mensenrechtenactivist en Nobelprijswinnaar. Op 14 juli 2021 werd hij gearresteerd en sindsdien zit hij achter tralies. Hij is veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf.
Het is niet de eerste keer dat Bialetski in een cel zit. Hij is een doorn in het oog van de pro-Russische regering die hem in 2011 al liet arresteren. Hij kreeg toen een gevangenisstraf van vierenhalf jaar. Na een grote campagne van PEN International kreeg hij in 2014 amnestie. Maar ondertussen zit hij dus opnieuw in de gevangenis.
Het PEN-bestuur & Perhat Tursun
Perhat Tursun is een Oeigoerse dichter en romanschrijver. Net als honderdduizenden andere Oeigoeren verdween hij enkele jaren geleden. Vermoedelijk werd hij opgesloten in een heropvoedingskamp. De Oeigoeren zijn een Turks-sprekende moslimminderheid in China . Sinds de jaren negentig zijn zij daar het slachtoffer van etnische zuiveringen en genocidaire praktijken onder het mom van terrorismebestrijding. De voorbije tien jaar is de Chinese repressie een versnelling hoger geschakeld. Honderdduizenden mensen zijn ‘verdwenen’; in het beste geval afgevoerd naar ‘heropvoedingskampen’.